ویسکوزیته چیست؟

ویسکوزیته، یا گرانروی، معیاری از مقاومت داخلی یک سیال در برابر جریان یا تغییر شکل تحت نیروی برشی است. در سطح مولکولی، ویسکوزیته به برهم‌کنش‌های مولکولی بین لایه‌های سیال برمی‌گردد که اصطکاک داخلی را ایجاد کرده و بر نرخ جابجایی سیال اثر می‌گذارد. گرانروی به‌ویژه در تعیین رفتار جریان سیالات نیوتنی و غیرنیوتنی اهمیت دارد.

به‌طور دقیق‌تر، گرانروی دینامیک یک سیال نیوتنی به‌صورت نسبت تنش برشی (نیرو بر سطح) به نرخ تغییر شکل برشی (میزان تغییر لایه‌های سیال نسبت به یکدیگر) تعریف می‌شود و با واحد پاسکال-ثانیه (Pa·s) یا سانتی‌پواز (cP) بیان می‌شود. سیالات با ویسکوزیته بالا، مانند عسل، تحت نیروی برشی با سرعت کمتری جریان می‌یابند، درحالی‌که سیالات با ویسکوزیته پایین، مانند آب، سرعت جریان بیشتری دارند.

در صنعت و علم، گرانروی در کنترل و بهینه‌سازی فرایندهایی نظیر روانکاری، پلیمریزاسیون، و جریان در خطوط لوله کاربرد کلیدی دارد و پارامتری مهم در دینامیک سیالات، انتقال حرارت، و فرآیندهای انتقال جرم است.

گرانروی، به‌عنوان یک ویژگی پیچیده و بنیادی سیالات، به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: ویسکوزیته دینامیک (Dynamic Viscosity) و ویسکوزیته سینماتیک (Kinematic Viscosity)، هر یک از این انواع در مفاهیم علمی و کاربردهای صنعتی جایگاه خاصی دارند و به انواع دیگری نیز تقسیم‌بندی می‌شوند که در بررسی دقیق رفتارهای خاص سیالات کاربرد دارند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر انواع گرانروی می‌پردازیم:

ویسکوزیته دینامیک، که با نام گرانروی مطلق نیز شناخته می‌شود، به مقاومت ذاتی سیال در برابر تغییر شکل برشی و جابجایی بین لایه‌های سیال اشاره دارد. این نوع گرانروی با نسبت تنش برشی به نرخ تغییر شکل برشی در سیال تعریف می‌شود و با واحد پاسکال-ثانیه (Pa·s) یا پواز (Poise) در سیستم CGS بیان می‌شود. ویسکوزیته دینامیک شامل انواع مختلفی است که عبارتند از:

این نوع ویسکوزیته به ویژه در تحلیل سیالات با رفتار پلاستیک (مانند سیالات بینهام پلاستیک) به‌کار می‌رود. در این سیالات، سیال تا رسیدن به یک حداقل تنش مشخص (تنش تسلیم) تغییر شکل نمی‌دهد و پس از آن به جریان می‌افتد. این خاصیت در گل‌های حفاری، انواع خاصی از سیمان و ترکیبات پلیمری کاربرد دارد که نیازمند به شناسایی رفتار تسلیم‌پذیر ماده هستند.

گرانروی ظاهری برای تحلیل رفتار سیالات غیرنیوتنی در یک نرخ برش مشخص استفاده می‌شود. چون این گرانروی به نرخ برش بستگی دارد، مقدار آن بسته به شرایط و تغییرات سرعت متفاوت است. این گرانروی برای سیالاتی مانند خمیرها، ژل‌ها، و انواع کرم‌ها که رفتار برشی پیچیده‌ای دارند، مناسب است.

گرانروی مؤثر معیاری ترکیبی برای سنجش رفتار سیالات در جریان‌های پیچیده مانند جریان‌های آشفته، چندفازی یا غلیظ است. این گرانروی برای سیالاتی که رفتار خطی ندارند و تحت شرایط فرآیندی تغییر شکل می‌دهند، محاسبه می‌شود. در خطوط لوله‌ی نفتی و پلیمری، این نوع ویسکوزیته برای تنظیم و کنترل جریان حیاتی است.

گرانروی پیچشی معیاری از رفتار سیال تحت نیروهای چرخشی یا برشی است و در مطالعات تخصصی رئولوژی کاربرد دارد. این گرانروی به خصوص برای سیالات غیرنیوتنی که به رفتارهای برشی و کششی واکنش‌های متفاوتی نشان می‌دهند، اهمیت دارد.

ویسکوزیته نسبی، نسبت گرانروی یک سیال خاص به ویسکوزیته یک سیال مرجع، معمولاً آب، است. این نوع ویسکوزیته در مقایسه و تحلیل خصوصیات سیالات مشابه به‌ویژه در ترکیبات پلیمری و محلول‌های کلوئیدی، به کار می‌رود و معمولاً در شاخه‌های بیوشیمی و صنایع غذایی استفاده می‌شود.

گرانروی سینماتیک به عنوان نسبت ویسکوزیته دینامیک به چگالی سیال تعریف می‌شود و با واحد مترمربع بر ثانیه (m²/s) یا استوکس (St) اندازه‌گیری می‌شود. این نوع ویسکوزیته به‌ویژه در جریان‌های آزاد سیال و سیستم‌هایی که در آن نیروی برشی خارجی به‌کار نمی‌رود، اهمیت پیدا می‌کند. از آنجا که ویسکوزیته سینماتیک به چگالی سیال وابسته است، در سنجش توزیع و جریان آزاد سیالات و بهینه‌سازی فرآیندهای انتقال حرارت و جرم کاربرد دارد.

ویسکوزیته سینماتیک برخلاف گرانروی دینامیک دارای زیرمجموعه‌های مختلفی نیست، اما به دلیل تاثیر چگالی سیال در محاسبات سیالاتی خاص و رفتار سیالات سبک‌تر، مانند گازها، در صنایع نفت و گاز، هیدرولیک و مهندسی محیط زیست به‌ویژه مورد توجه است.

ویسکوزیته با دو واحد اصلی پاسکال-ثانیه (Pa·s) و پواز (Poise) یا سانتی‌پواز (cP) اندازه‌گیری می‌شود. هر یک از این واحدها بسته به سیستم‌های بین‌المللی و CGS استفاده می‌شود و بیانگر میزان مقاومت یک سیال در برابر جریان و تغییر شکل برشی است.

واحد پاسکال-ثانیه در سیستم بین‌المللی یکای اصلی ویسکوزیته دینامیک است و به صورت نیوتن بر متر مربع (N·s/m²) یا پاسکال-ثانیه بیان می‌شود. این واحد نشان‌دهنده نیرویی است که باید به سیال اعمال شود تا لایه‌های آن نسبت به یکدیگر جابجا شوند. به عنوان مثال، گرانروی آب در دمای 20 درجه سلسیوس 0.001 Pa·s یا 1 میلی‌پاسکال-ثانیه (mPa·s) است.

پواز واحد گرانروی دینامیک در سیستم CGS است که به افتخار ژان لئونارد ماری پواز نام‌گذاری شده است. یک پواز معادل با 0.1 پاسکال-ثانیه است، اما در عمل از سانتی‌پواز (cP) که 1/100 پواز است استفاده می‌شود. برای مثال، در این مقیاس، وگرانروی آب در دمای 20 درجه سلسیوس تقریباً 1 سانتی‌پواز است.

تبدیل واحدهای ویسکوزیته بین سیستم‌های SI و CGS به‌سادگی با استفاده از این روابط انجام می‌شود:

  • 1 پاسکال-ثانیه (Pa·s) = 10 پواز (Poise)
  • 1 میلی‌پاسکال-ثانیه (mPa·s) = 1 سانتی‌پواز (cP)

به عنوان مثال، اگر گرانروی سیالی برابر با 0.5 پاسکال-ثانیه باشد، معادل آن در سیستم CGS برابر با 5 پواز خواهد بود. برای ویسکوزیته‌های کوچک‌تر، مانند گرانروی آب که در حدود 1 mPa·s یا 1 cP است، این تبدیل به‌طور دقیق‌تر محاسبات آزمایشگاهی و صنعتی را تسهیل می‌کند.

این تبدیل‌ها به ویژه در صنایع شیمیایی، نفت و گاز، و داروسازی اهمیت دارند، جایی که استفاده از واحدهای مختلف در آزمایشگاه و صنعت به بهینه‌سازی فرآیندها کمک می‌کند. برای مثال، در سیستم‌های تزریق و انتقال سیالات، تبدیل گرانروی به واحدهای دیگر در تعیین نیروی پمپاژ، طراحی تجهیزات، و انتخاب مواد اولیه اثرگذار است و به مهندسان امکان می‌دهد تا به‌طور دقیق ویسکوزیته سیالات را کنترل کنند.

سیالات نیوتنی و غیرنیوتنی دو دسته اساسی از سیالات با رفتار گرانروی و جریان متفاوت هستند که این تفاوت در علم دینامیک سیالات و طراحی سیستم‌های مهندسی نقش کلیدی دارد.

در سیالات نیوتنی، مانند آب و هوا، ویسکوزیته مستقل از نرخ برش است؛ یعنی، تغییر در نرخ برش تأثیری بر ویسکوزیته ندارد. برای این سیالات، رابطه خطی بین تنش برشی و نرخ برش وجود دارد که به‌صورت معادله‌ای ثابت بیان می‌شود. گرانروی سیالات نیوتنی تنها تحت شرایط خاصی مانند دما و فشار تغییر می‌کند اما در سایر شرایط ثابت است. به همین دلیل این سیالات رفتار پیش‌بینی‌پذیری در فرآیندهای صنعتی و سیستم‌های پمپاژ دارند.

سیالات غیرنیوتنی رفتار پیچیده‌ای دارند و گرانروی آن‌ها تابعی از نرخ برش و سایر پارامترها است. این سیالات به چهار زیرگروه اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. سیالات با ویسکوزیته کاهش‌یافته بر اثر برش
    مانند رنگ‌ها و خمیرها که با افزایش نرخ برش، گرانروی آن‌ها کاهش می‌یابد. این رفتار موجب روان شدن سیال در حین اعمال نیرو می‌شود و در صنایع چاپ و غذایی اهمیت دارد.
  2. سیالات با ویسکوزیته افزایش‌یافته بر اثر برش
    مانند محلول‌های نشاسته که با افزایش نرخ برش، گرانروی افزایش می‌یابد و به‌صورت یک رفتار دفاعی برای مواد چسبنده در مقابل نیروهای خارجی عمل می‌کند. این رفتار در کاربردهای مکانیکی و تجهیزات محافظتی مورد توجه است.
  3. سیالات بینهام پلاستیک
    در این سیالات، مانند گل حفاری و خمیر دندان، تنها پس از رسیدن به تنش تسلیم، سیال به جریان می‌افتد. این رفتار در کاربردهای مهندسی و حفاری مهم است، زیرا تا رسیدن به حد تنش مشخص، سیال به‌صورت جامد عمل می‌کند.
  4. سیالات ویسکوالاستیک
    سیالاتی مانند پلیمرها و ژل‌ها که خواص الاستیک و ویسکوزیته را به‌طور هم‌زمان نشان می‌دهند و در صنایع دارویی و پلاستیک‌سازی کاربرد دارند.

ویسکوزیته در سیالات نیوتنی به‌عنوان معیاری از مقاومت سیال در برابر تغییر شکل برشی عمل می‌کند، اما در سیالات غیرنیوتنی، گرانروی متغیر است و به‌صورت تابعی از نرخ برش عمل می‌کند که بر طراحی سیستم‌های صنعتی و انتخاب تجهیزات تأثیر می‌گذارد. کنترل گرانروی برای سیالات غیرنیوتنی به دلیل تغییرپذیری بالا و رفتار وابسته به نرخ برش، در صنایعی مانند غذایی، شیمیایی، و نفت و گاز بسیار حیاتی است.

این ویژگی‌ها در علوم و صنایع مختلف مانند مهندسی شیمی، صنایع غذایی و داروسازی برای تحلیل جریان، بهینه‌سازی فرآیندهای انتقال و کنترل کیفیت محصول نهایی اهمیت بالایی دارند.

ویسکوزیته سیالات به شدت تحت تاثیر دما و فشار است و این تغییرات نقش مهمی در رفتار جریان و کارایی فرآیندهای صنعتی دارند. این تاثیرات در مایعات و گازها متفاوت بوده و به ساختار مولکولی و انرژی جنبشی سیال وابسته است.

در مایعات، افزایش دما منجر به کاهش گرانروی می‌شود. با افزایش دما، انرژی جنبشی مولکول‌ها بیشتر شده و فاصله بین مولکول‌ها افزایش می‌یابد؛ در نتیجه، اصطکاک بین لایه‌های سیال کاهش یافته و جریان سیال تسهیل می‌شود. این رفتار در بسیاری از سیالات نیوتنی مانند آب و روغن‌های صنعتی به‌وضوح مشاهده می‌شود. کاهش ویسکوزیته با افزایش دما طبق معادله آرهِنیوس مدل‌سازی می‌شود، که در آن گرانروی به‌صورت نمایی با دما کاهش می‌یابد. در صنایع روانکاری، این رفتار اهمیت زیادی دارد؛ چرا که روانکاری مناسب تنها در شرایط گرانروی بهینه انجام می‌شود.

در گازها، برعکس مایعات، ویسکوزیته با افزایش دما افزایش می‌یابد. در گازها، مولکول‌ها به دلیل انرژی جنبشی بالا با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند و این برخوردهای سریع، اصطکاک داخلی را افزایش می‌دهد. در نتیجه، با افزایش دما گرانروی افزایش می‌یابد. این خاصیت در سیستم‌های گازرسانی و خطوط لوله‌ی گاز باید به دقت کنترل شود تا جریان بهینه حفظ شود.

فشار نیز نقش مهمی در رفتار ویسکوزیته سیالات ایفا می‌کند، اگرچه تاثیر آن در مایعات و گازها متفاوت است.

  • در مایعات: افزایش فشار باعث افزایش گرانروی می‌شود. این به دلیل کاهش فضای بین مولکولی و افزایش برخوردها و اصطکاک است. این تاثیر در مایعات با چگالی بالا (مانند روغن‌های هیدرولیک) بیشتر مشاهده می‌شود و در سیستم‌هایی مانند هیدرولیک و تجهیزات حفاری باید در نظر گرفته شود، زیرا ویسکوزیته تحت فشار بالا تغییر می‌کند و ممکن است نیاز به تنظیمات خاصی در طراحی تجهیزات باشد.
  • در گازها: تاثیر فشار بر گرانروی کمتر است و تنها در فشارهای بسیار بالا قابل توجه است. در فشارهای معمول صنعتی، گرانروی گاز تقریباً ثابت باقی می‌ماند. با این حال، در فشارهای فوق‌العاده بالا، تراکم مولکولی افزایش یافته و به افزایش جزئی ویسکوزیته منجر می‌شود که این خاصیت در طراحی سیستم‌های انتقال گاز تحت فشار بالا، مانند صنایع نفت و گاز یا هوافضا، اهمیت دارد.

برای مدل‌سازی و پیش‌بینی رفتار گرانروی در شرایط مختلف، از معادلاتی مانند آرهِنیوس برای مایعات و مدل‌های جنبشی برای گازها استفاده می‌شود. این مدل‌ها به مهندسان اجازه می‌دهند تا تغییرات ویسکوزیته را با دما و فشار پیش‌بینی کنند و از این اطلاعات برای طراحی و تنظیم بهینه سیستم‌های انتقال سیال استفاده نمایند.

شناخت رفتار گرانروی در دما و فشارهای مختلف در طراحی تجهیزات و کنترل فرآیندها در صنایعی مانند نفت و گاز، صنایع شیمیایی، غذایی و داروسازی بسیار حیاتی است. این دانش به جلوگیری از مشکلاتی مانند افت جریان، کاهش کیفیت محصول، و نیاز به نگهداری و تعمیرات ناگهانی کمک می‌کند و بهبود بهره‌وری و کارایی سیستم‌های صنعتی را ممکن می‌سازد.

اندازه‌گیری ویسکوزیته به کمک ویسکومترها و رئومترها صورت می‌گیرد که هرکدام برای دسته‌ای خاص از سیالات و شرایط فرآیندی طراحی شده‌اند. ویسکومترها بیشتر برای سیالات نیوتنی و در شرایط ثابت کاربرد دارند، در حالی که رئومترها برای سیالات غیرنیوتنی و مطالعه رفتار پیچیده گرانروی به‌کار می‌روند.

ویسکومترها دستگاه‌هایی هستند که اساساً برای اندازه‌گیری ویسکوزیته سیالات نیوتنی و تعیین مقاومت سیال در برابر جریان در شرایط ثابت استفاده می‌شوند. انواع رایج ویسکومترها عبارتند از:

  • ویسکومتر مویین
    برای سیالات با گرانروی پایین، مانند آب و حلال‌ها، به کار می‌رود. در این روش، سیال از لوله باریکی با قطر ثابت عبور می‌کند و زمان عبور اندازه‌گیری می‌شود. گرانروی بر اساس زمان عبور و قطر لوله محاسبه می‌شود و این روش معمولاً برای شرایط دمایی و فشاری ثابت کاربرد دارد.
  • ویسکومتر چرخشی
    برای سیالات غیرنیوتنی مانند رنگ‌ها، خمیرها و ژل‌ها استفاده می‌شود. در این ویسکومتر، مقاومت سیال در برابر چرخش یک دوک یا دیسک اندازه‌گیری می‌شود. نرخ برش ثابت است و گرانروی از مقاومت در برابر چرخش محاسبه می‌گردد.
  • ویسکومتر سقوطی
    در این روش، یک توپ با قطر مشخص در سیال سقوط کرده و زمان سقوط اندازه‌گیری می‌شود. ویسکوزیته از این زمان بر اساس چگالی و اندازه توپ به دست می‌آید. این ویسکومتر برای سیالات نیوتنی و نیمه‌نیوتنی کاربرد دارد.

رئومترها دستگاه‌های پیچیده‌ای هستند که برای مطالعه رفتار رئولوژیکی سیالات غیرنیوتنی و تعیین تغییرات ویسکوزیته تحت شرایط مختلف به کار می‌روند. برخی از انواع رئومترها عبارتند از:

  • رئومتر چرخشی
    این رئومتر با اعمال نرخ برش مختلف، رفتار ویسکوزیته سیالات غیرنیوتنی را تحت شرایط برش متغیر اندازه‌گیری می‌کند. در صنایع شیمیایی و پلیمری، این دستگاه برای مطالعه رفتار سیالات تحت نرخ‌های برش متفاوت بسیار ارزشمند است.
  • رئومتر مخروطی-صفحه‌ای
    در این رئومتر، سیال بین مخروط و صفحه قرار گرفته و با چرخش، مقاومت سیال سنجیده می‌شود. این روش برای تعیین گرانروی و رفتار ویسکوالاستیک سیالات با ویسکوزیته متوسط تا بالا، به‌ویژه در دماهای متفاوت، کاربرد دارد.
  • رئومتر مویین
    برای تعیین رفتار جریان سیالات تحت فشار بالا به کار می‌رود. سیال با فشار از طریق لوله مویین عبور داده می‌شود و گرانروی از طریق سرعت و فشار جریان محاسبه می‌شود. این دستگاه به ویژه در صنایع پلیمری برای پلیمرهای مذاب یا مواد با ویسکوزیته بالا استفاده می‌شود.

انتخاب دستگاه مناسب برای اندازه‌گیری گرانروی به نوع سیال (نیوتنی یا غیرنیوتنی) و شرایط فرآیند بستگی دارد. ویسکومترها برای سیالات نیوتنی و رئومترها برای سیالات غیرنیوتنی با رفتار پیچیده به کار می‌روند.

ویسکوزیته به عنوان یکی از خواص بنیادی سیالات، نقش تعیین‌کننده‌ای در طراحی فرآیندها و کیفیت محصولات در صنایع مختلف دارد. این ویژگی در صنایعی مانند نفت و گاز، داروسازی، مواد غذایی، و پلیمری به‌منظور بهینه‌سازی جریان، کنترل انتقال حرارت، و مدیریت پایداری محصولات استفاده می‌شود.

در صنایع نفت و گاز، گرانروی به‌عنوان یک پارامتر کلیدی در مدیریت جریان و انتقال سیالات هیدروکربنی از مخازن تا پالایشگاه‌ها و سیستم‌های توزیع عمل می‌کند. نفت خام و گل حفاری به دلیل ویسکوزیته بالای خود نیاز به کنترل دقیق دارند؛ تنظیم گرانروی به بهبود انتقال و جلوگیری از تجمع رسوبات در لوله‌ها کمک می‌کند. در فرآیندهای پالایش نیز گرانروی بر روی بهینه‌سازی عملیات تقطیر و کیفیت نهایی فرآورده‌ها، به ویژه روانکارها و سوخت‌های با گرانروی خاص، تأثیر دارد.

در صنعت غذا، گرانروی به‌طور مستقیم بر قوام، بافت و پایداری محصولات تاثیر می‌گذارد. محصولات لبنی مانند ماست و کرم، و همچنین سس‌ها و نوشیدنی‌ها باید دارای گرانرویای متناسب با حس دهانی مورد نظر و قابلیت توزیع مطلوب باشند. این پارامتر در مرحله فرمولاسیون و فرآوری نقش کلیدی دارد، چراکه از جدایش اجزا، ته‌نشینی و کاهش یکنواختی محصول نهایی جلوگیری می‌کند. همچنین، کنترل ویسکوزیته برای تسهیل عملیات بسته‌بندی و توزیع در خطوط تولید ضروری است.

در داروسازی، گرانروی به عنوان پارامتری مهم در فرمولاسیون داروها استفاده می‌شود. در شربت‌ها و سوسپانسیون‌های خوراکی، ویسکوزیته مناسب به پایدارسازی و توزیع یکنواخت مواد فعال کمک می‌کند. در تولید ژل‌ها و کرم‌های دارویی نیز گرانروی نقش مهمی در کنترل رهایش دارو و پایداری فیزیکی محصول دارد. همچنین، در داروهای تزریقی، تنظیم گرانروی برای سهولت در تزریق و کاهش درد ضروری است، در حالی که در داروهای جامد، ویسکوزیته به کاهش چسبندگی مواد و تضمین یکنواختی محصول کمک می‌کند.

در فرآیندهای پلیمری، ویسکوزیته تعیین‌کننده جریان و شکل‌پذیری پلیمرهای مذاب در قالب‌ها است. گرانروی مناسب برای جلوگیری از نقص‌های ساختاری مانند حباب و عدم یکنواختی در محصولات نهایی ضروری است. در فرآیندهای اکستروژن و قالب‌گیری تزریقی، گرانروی به‌طور مستقیم بر کنترل سرعت تولید و کیفیت قطعات پلاستیکی تأثیر دارد، به طوری که خواص مکانیکی و استحکام نهایی محصول وابسته به تنظیم دقیق این پارامتر است.

در صنعت رنگ و پوشش، ویسکوزیته به توزیع یکنواخت لایه‌های رنگ کمک کرده و از شره کردن و ایجاد ناهماهنگی در سطح جلوگیری می‌کند. رنگ‌ها باید دارای ویسکوزیته‌ای باشند که به پایداری و چسبندگی مناسب بر روی سطوح مختلف منجر شود، به‌ویژه در کاربردهای ساختمانی و صنعتی. همچنین، تنظیم گرانروی در رنگ‌های خودرویی برای جلوگیری از ایجاد حباب، خطوط و نقص‌های ظاهری ضروری است.

ویسکوزیته یا گرانروی، به عنوان یکی از پارامترهای کلیدی در تعیین مقاومت سیالات در برابر جریان، نقش موثری در عملکرد میکسرهای صنعتی در صنایع مختلف دارد. میزان گرانروی مواد، مستقیماً بر طراحی، تنظیمات و کارایی میکسرها تاثیر می‌گذارد و تعیین می‌کند که کدام نوع میکسر و چه تنظیماتی برای اختلاط بهینه مواد با ویسکوزیته‌های مختلف مناسب است.

مواد با گرانروی یا ویسکوزیته‌های مختلف، به میکسرهای خاصی نیاز دارند تا کارایی و یکنواختی لازم را ایجاد کنند. برای مواد با گرانروی پایین، ریبون میکسر و پدل میکسرها به دلیل سرعت بالا و توان مناسب، گزینه‌های مطلوبی هستند. اما برای مواد با گرانروی بالا، میکسرهای پلانتری یا توربینی که طراحی تیغه‌های قوی‌تری دارند، برای غلبه بر مقاومت جریان و جابه‌جایی بهتر مواد توصیه می‌شوند.

برای مواد با ویسکوزیته بالا، تنظیمات میکسر باید به‌گونه‌ای باشد که سرعت و توان بهینه برای اختلاط موثر فراهم شود. این مواد به انرژی بیشتری نیاز دارند تا بتوانند مقاومت ناشی از گرانروی را جبران کنند. در مقابل، مواد با گرانروی پایین به تنظیمات سرعت کمتری نیاز دارند، زیرا سرعت‌های بالا می‌تواند به ایجاد حباب و جدایش مواد منجر شود که کیفیت اختلاط را کاهش می‌دهد.

تیغه‌ها و پاروهای میکسر با توجه به گرانروی مواد طراحی می‌شوند. در مواد با ویسکوزیته بالا، تیغه‌ها و پاروها باید دارای سطح تماس بیشتر و ساختار قوی‌تر باشند تا بتوانند به‌طور موثر با مواد درگیر شوند. طراحی تیغه‌های بزرگ و مقاوم، به کاهش مقاومت مواد و توزیع بهتر آن‌ها در توده کمک می‌کند، در حالی که برای مواد با گرانروی پایین، تیغه‌های باریک و صاف مناسب‌تر هستند.

مواد با گرانروی بالا به زمان بیشتری برای دستیابی به اختلاط یکنواخت نیاز دارند، چرا که حرکت این مواد به دلیل مقاومت بیشتر کندتر است. ویسکوزیته بالا همچنین باعث ایجاد الگوهای جریان متفاوت در میکسر می‌شود که برای بهینه‌سازی فرآیند، نیاز به تنظیمات خاصی دارد. در مقابل، مواد با گرانروی پایین به سرعت و جریان یکنواخت‌تری در داخل میکسر دست می‌یابند و به زمان کمتری برای اختلاط نیاز دارند.

گرانروی بالا به دلیل فشار زیاد، می‌تواند سایش و فرسودگی تیغه‌ها و پاروها را تسریع کند. استفاده از تیغه‌های مقاوم به سایش و طراحی مناسب میکسر برای این مواد ضروری است تا تجهیزات تحت فشار کمتر و با استهلاک کمتری عمل کنند. این تنظیمات در مواد با گرانروی بالا به افزایش عمر مفید میکسر و کاهش هزینه‌های نگهداری کمک می‌کند.

اشتراک گذاری