اکسترودر دو مارپیچ
اکسترودر دو مارپیچ

اکسترودر دو مارپیچ که در صنعت با نام‌های دیگری مانند اکسترودر دو ماردون، اکسترودر دو پیچه یا جفت ماردون نیز شناخته می‌شود، یکی از تجهیزات کلیدی در فرآیندهای پلیمری و تولید مواد مهندسی است. در بسیاری از موارد، اکسترودر تک‌مارپیچ پاسخگوی نیازهای پیچیده فرآیندی نیست؛ به همین دلیل طراحی خاص اکسترودر دو مارپیچ با استفاده از دو ماردون همزمان، امکان اختلاط یکنواخت‌تر، کنترل دقیق‌تر شرایط و اجرای عملیات‌هایی مانند واکنش‌های شیمیایی درون اکسترودر را فراهم می‌کند. همین ویژگی‌ها باعث شده این دستگاه در تولید مستربچ‌ها، ترکیبات پلیمری پیشرفته، مواد مهندسی، بازیافت و حتی صنایع غذایی و دارویی جایگاه ویژه‌ای داشته باشد.

در ادامه این مقاله، ساختار، مکانیزم عملکرد، کاربردها، مزایا و نکات فنی مرتبط با اکسترودر دو مارپیچ به‌صورت تخصصی بررسی می‌شود.

آنچه در این مطلب می‌خوانید :

اکسترودر دو مارپیچ دستگاهی است که در آن دو ماردون به صورت همزمان و درون یک سیلندر موازی دوران می‌کنند. این آرایش باعث می‌شود مواد علاوه بر حرکت رو به جلو، تحت برش و اختلاط شدیدی قرار گیرند. چنین شرایطی چیزی فراتر از ذوب و شکل‌دهی ساده است و امکان فرآیندهایی مانند اختلاط دقیق افزودنی‌ها، پراکنش فیلرها و حتی انجام واکنش‌های شیمیایی را در حین اکستروژن فراهم می‌کند.

این دستگاه معمولاً در دو نوع همسوگرد و ناهمسوگرد ساخته می‌شود. مدل همسوگرد به دلیل خاصیت خودتمیزشوندگی و توانایی ایجاد اختلاط یکنواخت، در تولید ترکیبات پلیمری و پروژه‌های تحقیقاتی پرکاربرد است. در مقابل، مدل ناهمسوگرد با ظرفیت فشرده‌سازی بالاتر، بیشتر در شکل‌دهی مواد سختی مثل PVC استفاده می‌شود.

به همین دلیل، اکسترودر دو مارپیچ نه فقط یک ماشین ذوب و انتقال، بلکه یک راکتور سیار و انعطاف‌پذیر است که می‌تواند همزمان عملیات مکانیکی و شیمیایی را مدیریت کند. همین ویژگی، آن را به گزینه‌ای بی‌رقیب در حوزه‌های کامپاندینگ، مستربچ، بازیافت و تولید مواد مهندسی تبدیل کرده است.

یک اکسترودر دو مارپیچ از چند بخش کلیدی تشکیل شده که هرکدام مستقیماً بر کیفیت محصول و کارایی فرآیند اثر می‌گذارند. اجزا به‌صورت ماژولار طراحی می‌شوند تا بتوانند متناسب با نوع ماده و هدف تولید، تغییر یا سفارشی‌سازی شوند.

اجزای کلیدی اکسترودر دو ماردون:

  • ماردون‌ها: بخش اصلی انتقال، ذوب و اختلاط. طراحی زاویه، طول و المان‌ها تعیین‌کننده شدت برش و زمان ماند است.
  • سیلندر: محفظه‌ای با زون‌های حرارتی مجزا که شرایط دما و فشار را کنترل می‌کند.
  • سیستم تغذیه: وظیفه خوراک‌دهی پایدار و دقیق مواد اولیه را دارد.
  • موتور و گیربکس: منبع تأمین گشتاور و سرعت دوران ماردون‌ها.
  • بخش خروجی: شامل دای و در بسیاری موارد واحد گرانول‌ساز یا تجهیزات خنک‌کاری.

جدول مشخصات فنی متداول اجزای اکسترودر دو مارپیچ

جزء اصلیمشخصات فنی رایجنکات کلیدی در طراحی
ماردون‌هاقطر 20 تا 200 میلی‌متر، نسبت طول به قطر (L/D) بین 28:1 تا 52:1طراحی ماژولار؛ ترکیب المان‌های انتقالی، برشی و مخلوط‌کننده بر اساس نوع فرآیند
سیلندرتقسیم به 4 تا 10 زون حرارتی، محدوده دمایی 30 تا 350°Cاستفاده از آلیاژهای مقاوم به سایش (Bimetallic یا نیتریدشده) برای افزایش طول عمر
سیستم تغذیهظرفیت 5 تا 1000 کیلوگرم در ساعتانتخاب بین فیدر حجمی و وزنی؛ تأثیر مستقیم بر یکنواختی محصول
موتور و گیربکستوان 5 تا 500 کیلووات، سرعت ماردون 100 تا 600 rpmطراحی بر اساس گرانروی ماده و ظرفیت تولید
بخش خروجیدای‌های رشته‌ای، صفحه‌ای یا مخصوص پروفیلانتخاب دای متناسب با نوع محصول (گرانول، فیلم، پروفیل)

تمام این مشخصات قابل تغییر و سفارشی‌سازی هستند. به‌عنوان نمونه، برای پلیمرهایی با ویسکوزیته بالا نیاز به موتور پرقدرت‌تر و طراحی ماردون با المان‌های برشی بیشتر است. در مقابل، برای فرآیندهایی مثل تولید PVC سخت، انتخاب سیلندر با مقاومت سایشی بالاتر اهمیت دارد. بنابراین طراحی یک اکسترودر دو مارپیچ باید همواره با در نظر گرفتن نوع ماده، ظرفیت موردنیاز و شرایط محیطی انجام شود.

فرآیند در اکسترودر دو مارپیچ ترکیبی از انتقال، ذوب، اختلاط و شکل‌دهی است. تفاوت اصلی این دستگاه با اکسترودر تک‌مارپیچ در همین مکانیزم است؛ جایی که علاوه بر انتقال مواد، امکان اعمال برش شدید، اختلاط دقیق و حتی انجام واکنش‌های شیمیایی در یک مسیر پیوسته فراهم می‌شود.

مراحل اصلی در عملکرد اکسترودر دو مارپیچ

  1. خوراک‌دهی: مواد اولیه به‌صورت گرانول یا پودر از طریق فیدر وارد سیلندر می‌شوند. دقت فیدر اهمیت زیادی دارد، چرا که تغییر کوچک در نرخ خوراک‌دهی می‌تواند کیفیت محصول را تحت تأثیر قرار دهد.
  2. انتقال اولیه: المان‌های انتقالی ماردون مواد را به جلو حرکت می‌دهند و فشار اولیه ایجاد می‌شود.
  3. ذوب و پلاستیزه شدن: با افزایش دما در زون‌های ابتدایی، پلیمر نرم یا ذوب می‌شود. طراحی زاویه فلایت و سرعت دوران ماردون تعیین‌کننده یکنواختی ذوب است.
  4. اختلاط: المان‌های برشی و اختلاطی باعث می‌شوند افزودنی‌ها یا پرکننده‌ها در مذاب به‌طور کامل توزیع شوند. در این مرحله یکنواختی رنگ، پخش فیلر و پراکنش نانوذرات شکل می‌گیرد.
  5. واکنش شیمیایی: در صورت نیاز، واکنش‌های پلیمریزاسیون یا اصلاح شیمیایی در طول سیلندر انجام می‌شود. این قابلیت مهم‌ترین مزیت اکسترودر دو مارپیچ نسبت به تک‌مارپیچ است.
  6. گازگیری (Degassing): رطوبت و ترکیبات فرار توسط دریچه‌های وکیوم حذف می‌شوند. این مرحله کیفیت نهایی محصول را تضمین می‌کند.
  7. شکل‌دهی و خروج: مذاب یکنواخت‌شده از دای عبور کرده و بسته به کاربرد، به شکل رشته، گرانول یا پروفیل خنک و تثبیت می‌شود.

جدول مراحل مکانیزم کار اکسترودر دو پیچه

مرحلهوظیفه اصلیمشخصات فنی متداول
خوراک‌دهیورود مواد اولیهفیدر حجمی یا وزنی با ظرفیت 5–1000 کیلوگرم در ساعت
انتقال اولیهحرکت مواد در سیلندرالمان‌های انتقالی با زاویه مشخص فلایت
ذوبنرم یا ذوب شدن پلیمردمای زون‌ها 150–300°C بسته به نوع ماده
اختلاطتوزیع و پراکنش افزودنی‌هاالمان‌های Kneading با زاویه 30–60°
واکنش شیمیاییپلیمریزاسیون یا اصلاحنیازمند زمان ماند و کنترل دمای دقیق
گازگیریحذف رطوبت و گازهاوکیوم با فشار 10–50 mbar
شکل‌دهیخروج مذاب یکنواختدای متناسب با محصول (گرانول، فیلم، پروفیل)

ترتیب و شدت این مراحل بسته به نوع ماده و هدف تولید می‌تواند تغییر کند. به‌عنوان مثال، در تولید مستربچ، طراحی بر مبنای ایجاد بیشترین اختلاط است، در حالی که در سنتز پلی‌یورتان یا TPU تمرکز بر روی کنترل زمان ماند و دماست. این انعطاف‌پذیری، اکسترودر دو مارپیچ را به ابزاری تبدیل کرده که هم در مقیاس صنعتی و هم در تحقیقات دانشگاهی کاربرد گسترده دارد.

اکسترودرهای دو مارپیچ بر اساس جهت دوران ماردون‌ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: همسوگرد و ناهمسوگرد. این تفاوت ظاهراً ساده، اثر مستقیمی بر شدت اختلاط، فشار داخلی و حوزه کاربرد دستگاه دارد.

اکسترودر دو مارپیچ همسوگرد

  • در این نوع، هر دو ماردون در یک جهت می‌چرخند.
  • طراحی درگیرشدگی (Intermeshing) باعث می‌شود سطح تماس مواد با ماردون افزایش یابد و برش و اختلاط شدیدتری ایجاد شود.
  • به دلیل خاصیت خودتمیزشوندگی، تجمع مواد بین مارپیچ‌ها رخ نمی‌دهد.
  • بیشتر در فرآیندهایی به‌کار می‌رود که نیاز به اختلاط دقیق، پراکنش یکنواخت فیلرها و واکنش‌های شیمیایی دارند (مثل کامپاندینگ، مستربچ، نانوکامپوزیت).
  • محدوده سرعت دوران: 200 تا 600 rpm

اکسترودر دو مارپیچ ناهمسوگرد

  • در این نوع، ماردون‌ها در خلاف جهت یکدیگر حرکت می‌کنند.
  • فشار داخلی بالاتری تولید می‌شود و ظرفیت فشرده‌سازی بیشتر است.
  • شدت اختلاط کمتر از مدل همسوگرد است اما خروجی دستگاه پایدارتر و یکنواخت‌تر می‌ماند.
  • معمولاً در فرآیندهایی مانند تولید PVC سخت و نرم، لوله و پروفیل‌های مهندسی استفاده می‌شود.
  • محدوده سرعت دوران: 20 تا 150 rpm

جدول مقایسه‌ی اکسترودر جفت ماردون همسوگرد و ناهمسوگرد

ویژگیهمسوگردناهمسوگرد
جهت چرخشهر دو در یک جهتخلاف جهت هم
شدت اختلاطبالامتوسط
خودتمیزشوندگیداردندارد
فشار داخلیمتوسطبالا
سرعت دوران200–600 rpm20–150 rpm
کاربرد اصلیکامپاندینگ، مستربچ، نانوکامپوزیت، واکنشیPVC، پروفیل، لوله

انتخاب نوع اکسترودر دو مارپیچ وابسته به نوع ماده و هدف فرآیند است. برای توسعه مواد جدید و تولید ترکیبات پلیمری پیچیده، نوع همسوگرد انتخاب رایج‌تری است؛ در حالی که برای تولید پایدار محصولات PVC و مقاطع پروفیلی، نوع ناهمسوگرد عملکرد بهتری دارد.

اکسترودر دو مارپیچ به دلیل طراحی انعطاف‌پذیر و قابلیت کنترل دقیق پارامترهای فرآیندی، در طیف وسیعی از صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخلاف اکسترودر تک‌مارپیچ که بیشتر برای ذوب و شکل‌دهی ساده مناسب است، این دستگاه می‌تواند ترکیبات پیچیده و فرمولاسیون‌های حساس را نیز با کیفیت یکنواخت تولید کند.

  • صنایع پلیمری و پلاستیک
    • کامپاندینگ (Compounding): ترکیب پلیمر پایه با فیلرها، پایدارکننده‌ها و افزودنی‌های مختلف.
    • مستربچ: تولید مستربچ‌های رنگی و افزودنی با پراکنش یکنواخت پیگمنت‌ها.
    • نانوکامپوزیت‌ها: اختلاط پلیمر با نانوذرات برای ارتقای خواص مکانیکی و حرارتی.
    • اکستروژن واکنشی: سنتز و اصلاح شیمیایی پلیمرها مانند TPU، پلی‌یورتان و پلی‌آمید.
  • صنایع بازیافت
    • بازیافت ضایعات پلاستیک با اختلاط مواد تازه و افزودنی‌ها برای بهبود کیفیت.
    • حذف رطوبت و ترکیبات فرار در فرآیند بازیافت با کمک سیستم‌های گازگیری.
  • صنایع غذایی
    • تولید محصولات اکسترودری مانند اسنک، پاستا و غلات صبحانه.
    • امکان کنترل دقیق دما و فشار برای فرایندهایی که حساسیت حرارتی بالایی دارند.
  • صنایع دارویی و پزشکی
    • تولید داروهای اکسترودری با رهایش کنترل‌شده (Hot Melt Extrusion).
    • ساخت تجهیزات پزشکی از مواد پلیمری زیست‌سازگار.
  • سایر حوزه‌ها
    • تولید پروفیل‌های مهندسی و لوله‌ها (به‌ویژه با اکسترودر ناهمسوگرد).
    • صنایع شیمیایی برای سنتز یا اصلاح رزین‌ها.

تنوع کاربردهای اکسترودر دو مارپیچ به این دلیل است که دستگاه می‌تواند هم به‌عنوان یک میکسر پرقدرت و هم به‌عنوان یک راکتور پیوسته عمل کند. این ترکیب از ویژگی‌ها موجب شده که در هر صنعتی که نیاز به یکنواختی، کیفیت بالا و کنترل دقیق فرآیند وجود دارد، اکسترودر دو مارپیچ جزو گزینه‌های اصلی باشد.

هر اکسترودر صنعتی در کنار نقاط قوت، محدودیت‌های خاص خودش را هم دارد. اکسترودر دو مارپیچ هم با وجود اینکه یکی از پیشرفته‌ترین تجهیزات فرآیندی در صنایع پلیمری به‌شمار می‌آید، مزایایی دارد که آن را به انتخاب اول در بسیاری از خطوط تولید تبدیل کرده و در عین حال چالش‌هایی دارد که باید در زمان خرید یا بهره‌برداری به آن توجه کرد. در ادامه، این مزایا و معایب را به‌صورت فنی مرور می‌کنیم.

مزایای دستگاه اکستروژن دو ماردون

  • اختلاط یکنواخت‌تر: به دلیل وجود دو ماردون و المان‌های برشی متنوع، پراکنش افزودنی‌ها و فیلرها بسیار بهتر از اکسترودر تک‌مارپیچ است.
  • انعطاف‌پذیری در فرآیند: امکان استفاده در تولید کامپاندینگ، مستربچ، نانوکامپوزیت، بازیافت و حتی واکنش‌های شیمیایی.
  • کنترل بهتر فرآیند: تقسیم سیلندر به زون‌های حرارتی مجزا و طراحی ماژولار ماردون‌ها باعث می‌شود دما، فشار و زمان ماند دقیقاً مدیریت شوند.
  • خودتمیزشوندگی در مدل همسوگرد: کاهش خطر تجمع مواد و تغییر رنگ ناخواسته.
  • کاربرد در مواد حساس: مناسب برای فرمولاسیون‌هایی که نیازمند کنترل حرارتی یا برشی خاص هستند (مانند PVC یا TPU).

معایب دستگاه اکستروژن دو ماردون

  • هزینه بالاتر: هم در خرید اولیه و هم در تعمیرات نسبت به تک‌مارپیچ گران‌تر است.
  • پیچیدگی بیشتر: نیاز به اپراتور ماهر و دانش فنی بالاتر برای طراحی و بهره‌برداری.
  • استهلاک قطعات: به دلیل تماس و درگیری بیشتر ماردون‌ها، سایش در ماردون و سیلندر سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
  • مصرف انرژی بالاتر: توان موتور بیشتر و سیستم‌های جانبی قوی‌تر نیاز دارد.

انتخاب اکسترودر دو مارپیچ معمولاً زمانی توجیه‌پذیر است که کیفیت اختلاط و انعطاف فرآیندی برای تولیدکننده مهم‌تر از هزینه اولیه باشد. به همین دلیل در خطوط تولیدی که محصولات متنوع و ترکیبات پیچیده تولید می‌شوند، این دستگاه برتری محسوسی دارد، در حالی که در تولید محصولات ساده و تکراری، اکسترودر تک‌مارپیچ به‌صرفه‌تر خواهد بود.

طراحی یک اکسترودر دو مارپیچ بر پایه‌ی ترکیبی از اصول مکانیکی، رئولوژیکی و حرارتی انجام می‌شود. هدف از طراحی، دستیابی به انتقال پایدار مواد، اختلاط یکنواخت و کنترل دقیق دما و فشار است. برای این منظور چند پارامتر کلیدی در نظر گرفته می‌شود:

1. نسبت طول به قطر (L/D Ratio)

  • محدوده رایج برای اکسترودرهای صنعتی 28:1 تا 52:1 است.
  • نسبت بالاتر → زمان ماند بیشتر و امکان انجام فرآیندهای پیچیده مثل واکنش شیمیایی.
  • نسبت پایین‌تر → مناسب برای فرآیندهای ساده‌تر و ظرفیت تولید بالاتر.

2. طراحی ماردون‌ها

  • ماردون‌ها به‌صورت ماژولار طراحی می‌شوند و از المان‌های مختلف تشکیل شده‌اند:
    • المان‌های انتقالی: حرکت مواد به جلو.
    • المان‌های برشی (Kneading): ایجاد برش و اختلاط.
    • المان‌های معکوس (Reverse): افزایش زمان ماند یا ایجاد فشار موضعی.
  • انتخاب ترکیب این المان‌ها، متناسب با نوع ماده و فرآیند، تعیین‌کننده کیفیت نهایی محصول است.

3. پروفیل دمایی و حرارتی

  • سیلندر به 4 تا 10 زون حرارتی تقسیم می‌شود.
  • کنترل دقیق هر زون اهمیت زیادی دارد؛ به‌طور مثال:
    • مواد کریستالی مثل پلی‌آمید نیازمند گرادیان حرارتی تدریجی هستند.
    • مواد حساس مثل PVC باید با پروفیل حرارتی ملایم فرآیند شوند.

4. ظرفیت تولید

  • تابعی از قطر ماردون، سرعت دوران و دانسیته ماده است.
  • ظرفیت معمول اکسترودرهای صنعتی از 10 کیلوگرم/ساعت (آزمایشگاهی) تا بیش از 2000 کیلوگرم/ساعت متغیر است.
  • افزایش ظرفیت بدون طراحی درست می‌تواند باعث کاهش کیفیت اختلاط شود.

5. سرعت دوران و گشتاور

  • سرعت دوران ماردون معمولاً بین 100 تا 600 rpm است.
  • گشتاور موتور باید به‌گونه‌ای انتخاب شود که هم نیاز فرآیند را تأمین کند و هم از سایش و شکست ماردون جلوگیری نماید.
  • رابطه گشتاور با ویسکوزیته ماده و طراحی المان‌ها مستقیم است.

6. شبیه‌سازی و بهینه‌سازی

  • برای طراحی دقیق‌تر، از نرم‌افزارهای شبیه‌سازی مانند ANSYS Polyflow یا Ludovic استفاده می‌شود.
  • این ابزارها امکان پیش‌بینی رفتار جریان، فشار و دما را فراهم می‌کنند و هزینه آزمون و خطا در خط تولید را کاهش می‌دهند.

در عمل، طراحی اکسترودر دو مارپیچ یک کار صرفاً تئوری نیست؛ بلکه نیازمند تجربه صنعتی و داده‌های رئولوژیکی ماده است. برای مثال، طراحی ماردون برای یک کامپاند پر از فیلر معدنی کاملاً متفاوت از طراحی برای مستربچ رنگی یا سنتز TPU خواهد بود. بنابراین، انتخاب صحیح پارامترها نه‌تنها بر کیفیت محصول نهایی، بلکه بر طول عمر دستگاه و بهره‌وری خط تولید اثر مستقیم دارد.

اکسترودر دو مارپیچ به دلیل طراحی پیچیده و فشارهای مکانیکی و حرارتی بالا، نیازمند برنامه‌ی منظم نگهداری است. عدم توجه به این موضوع می‌تواند باعث کاهش کیفیت محصول، توقف خط تولید و افزایش هزینه‌های تعمیر شود. اصول نگهداری این دستگاه شامل سه بخش اصلی است: بازرسی، روانکاری و مدیریت سایش.

1. سرویس و روانکاری

  • گیربکس و یاتاقان‌ها باید طبق برنامه‌ی سازنده روغن‌کاری شوند.
  • استفاده از گریس و روغن‌های صنعتی با ویسکوزیته مناسب عمر اجزای دوار را افزایش می‌دهد.
  • بررسی دوره‌ای نشتی‌ها و وضعیت آب‌بندی (Sealing) ضروری است.

2. کنترل سایش ماردون و سیلندر

  • ماردون‌ها و سیلندر به‌طور مداوم در تماس با مواد ساینده قرار دارند.
  • برای افزایش عمر، از آلیاژهای مقاوم به سایش (مانند فولادهای نیتریدشده یا بیمتالیک) استفاده می‌شود.
  • اندازه‌گیری دوره‌ای قطر داخلی سیلندر و پروفیل ماردون کمک می‌کند قبل از رسیدن به نقطه بحرانی، اقدام به تعمیر یا تعویض شود.

3. تمیزکاری

  • تجمع مواد در سیلندر و روی ماردون می‌تواند باعث تغییر رنگ و افت کیفیت شود.
  • استفاده از کامپاندهای پاک‌کننده (Purging compounds) یا اجرای روش‌های مکانیکی، بسته به نوع ماده، ضروری است.
  • شست‌وشوی ناقص یکی از دلایل اصلی افزایش فشار غیرعادی در دستگاه است.

4. افزایش عمر دستگاه

  • استفاده از پروفیل کاری (Operating profile) متناسب با ماده؛ برای مثال، کاهش سرعت دوران در مواد با فیلر بالا.
  • نصب فیلترها برای حذف ناخالصی‌ها و کاهش ورود ذرات سخت به سیلندر.
  • کنترل دقیق دما در هر زون برای جلوگیری از تخریب حرارتی پلیمر و کاهش رسوب‌گذاری.
  • آموزش اپراتورها برای شناسایی علائم اولیه خرابی، مثل صدای غیرعادی یا افزایش ناگهانی مصرف انرژی.

تجربه صنعتی نشان داده که اجرای یک برنامه‌ی پیشگیرانه‌ی ساده می‌تواند هزینه‌های تعمیرات را تا 40 درصد کاهش دهد. در واقع، نگهداری صحیح نه‌تنها عمر ماردون و سیلندر را افزایش می‌دهد، بلکه پایداری تولید و کیفیت محصول را هم تضمین می‌کند.

هزینه‌ی خرید یک اکسترودر دو مارپیچ عدد ثابتی نیست و به مجموعه‌ای از مشخصات فنی و شرایط عملیاتی بستگی دارد. قیمت نهایی می‌تواند از چند صد میلیون تا چندین میلیارد تومان متغیر باشد. برای برآورد دقیق باید پارامترهای زیر در نظر گرفته شوند:

1. سایز و ظرفیت دستگاه

  • قطر ماردون (از 20 تا 200 میلی‌متر) و نسبت طول به قطر (L/D) اصلی‌ترین عوامل تعیین‌کننده هستند.
  • دستگاه‌های بزرگ‌تر با ظرفیت بالاتر (بیش از 500 کیلوگرم در ساعت) طبیعتاً قیمت بیشتری دارند.

2. طراحی ماردون و سیلندر

  • ماردون‌های ماژولار با المان‌های متنوع (انتقالی، برشی، معکوس) هزینه بالاتری نسبت به ماردون‌های ساده دارند.
  • انتخاب آلیاژ مقاوم به سایش یا پوشش‌های خاص برای کار با مواد پر از فیلر یا خورنده نیز قیمت را افزایش می‌دهد.

3. توان موتور و گیربکس

  • توان موتور از 5 تا 500 کیلووات متغیر است. هرچه ویسکوزیته مواد بیشتر باشد یا ظرفیت تولید بالاتر انتخاب شود، موتور پرقدرت‌تری نیاز است.
  • گیربکس‌های باکیفیت اروپایی یا ژاپنی معمولاً گران‌تر از نمونه‌های چینی یا داخلی هستند.

4. تجهیزات جانبی

  • سیستم تغذیه (فیدر وزنی یا حجمی)، واحد گازگیری وکیوم، گرانول‌ساز (Strand یا Underwater Pelletizer) و سیستم‌های خنک‌کننده جزو تجهیزاتی هستند که در صورت اضافه شدن، قیمت نهایی دستگاه را افزایش می‌دهند.

5. برند و کشور سازنده

  • برندهای اروپایی و ژاپنی به دلیل کیفیت ساخت و خدمات پس از فروش، قیمت بالاتری دارند.
  • نمونه‌های چینی ارزان‌تر هستند، اما در بسیاری موارد عمر مفید و دقت کمتری دارند.
  • تولیدکنندگان داخلی معمولاً بین این دو سطح قرار می‌گیرند و امکان سفارشی‌سازی بیشتری ارائه می‌دهند.

قیمت یک اکسترودر دو مارپیچ نه‌تنها تابع مشخصات دستگاه، بلکه وابسته به نوع فرآیند موردنظر است. دستگاهی که برای تولید مستربچ طراحی می‌شود لزوماً با دستگاهی که برای اکستروژن واکنشی یا PVC ساخته می‌شود، یکسان نیست. به همین دلیل بهترین رویکرد برای برآورد هزینه، ارائه‌ی مشخصات تولیدی به سازنده و دریافت مشاوره فنی است.

اکسترودر تک‌مارپیچ بیشتر برای ذوب و شکل‌دهی ساده مناسب است، در حالی که اکسترودر دو مارپیچ توانایی ایجاد اختلاط شدید، پراکنش یکنواخت افزودنی‌ها و حتی انجام واکنش‌های شیمیایی در طول فرآیند را دارد. همین ویژگی باعث می‌شود در مواردی که کیفیت اختلاط و کنترل فرآیند اهمیت بالایی دارد (مثل تولید مستربچ، کامپاندینگ یا نانوکامپوزیت‌ها)، اکسترودر دو مارپیچ انتخاب بهتری باشد. از طرف دیگر، برای محصولات ساده و تولید یکنواخت در حجم بالا، اکسترودر تک‌مارپیچ اقتصادی‌تر است.

🔗 برای مطالعه‌ی جزئیات بیشتر می‌توانید به مقاله‌ی اختصاصی «اکسترودر تک ماردون» مراجعه کنید.

تیم مهندسی فروش ما آماده است تا به شما برای انتخاب و پیکربندی بهینه‌ترین سیستم اکسترودر دو مارپیچ متناسب با فرآیند و اهداف تولیدی شما، مشاوره تخصصی ارائه دهد. برای بحث در مورد پروژه خود، دریافت اطلاعات فنی تکمیلی و استعلام قیمت، شماره 09142178355 در تماس باشید.

۱. اکسترودر دو مارپیچ چه تفاوتی با اکسترودر تک‌مارپیچ دارد؟
اکسترودر تک‌مارپیچ بیشتر برای ذوب و شکل‌دهی ساده مناسب است، در حالی که اکسترودر دو مارپیچ امکان اختلاط دقیق، پراکنش یکنواخت و انجام فرآیندهای پیچیده‌تر مانند واکنش‌های شیمیایی را فراهم می‌کند.

۲. عمر مفید ماردون و سیلندر در اکسترودر دو مارپیچ چقدر است؟
عمر این قطعات وابسته به نوع ماده و شرایط کاری است. در کار با مواد پر از فیلر ساینده، عمر ماردون ممکن است به چند هزار ساعت محدود شود؛ اما با استفاده از آلیاژهای مقاوم و نگهداری صحیح، می‌توان عمر مفید را به‌طور قابل‌توجهی افزایش داد.

۳. ظرفیت تولید اکسترودر دو مارپیچ چقدر است؟
ظرفیت بسته به قطر ماردون و طراحی دستگاه متغیر است. در مدل‌های آزمایشگاهی ظرفیت از حدود ۱۰ کیلوگرم در ساعت شروع می‌شود و در مدل‌های صنعتی بزرگ می‌تواند به بیش از ۲۰۰۰ کیلوگرم در ساعت برسد.

۴. آیا اکسترودر دو مارپیچ برای تولید TPU و پلی‌یورتان مناسب است؟
بله. به دلیل قابلیت کنترل دقیق دما، فشار و زمان ماند، این دستگاه یکی از بهترین گزینه‌ها برای سنتز و اصلاح شیمیایی پلیمرهایی مانند TPU و پلی‌یورتان است.

۵. چه عواملی بیشترین تأثیر را بر قیمت اکسترودر دو مارپیچ دارند؟
قطر و طول ماردون، توان موتور، نوع آلیاژ مورد استفاده در سیلندر، تجهیزات جانبی (مانند فیدر وزنی یا سیستم گازگیری) و برند یا کشور سازنده از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده قیمت هستند.

۶. آیا امکان بازیافت پلاستیک با اکسترودر دو مارپیچ وجود دارد؟
بله. این دستگاه با داشتن سیستم گازگیری و قابلیت اختلاط، می‌تواند ضایعات پلاستیک را با مواد تازه ترکیب کرده و گرانول با کیفیت مطلوب تولید کند.

اکسترودر دو مارپیچ یکی از پیشرفته‌ترین تجهیزات در صنایع پلیمری و شیمیایی است که توانایی آن فراتر از ذوب و شکل‌دهی ساده است. طراحی دو ماردون همزمان، امکان ایجاد برش و اختلاط شدید، پراکنش یکنواخت افزودنی‌ها و حتی انجام واکنش‌های شیمیایی را در یک فرآیند پیوسته فراهم می‌کند. همین ویژگی‌ها باعث شده این دستگاه در حوزه‌هایی مثل تولید مستربچ، کامپاندینگ، نانوکامپوزیت‌ها، بازیافت و حتی صنایع غذایی و دارویی جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.

انتخاب صحیح اکسترودر دو مارپیچ باید بر اساس نوع ماده، ظرفیت تولید، شرایط فرآیندی و بودجه انجام شود. توجه به جزئیات طراحی ماردون، جنس سیلندر، توان موتور و تجهیزات جانبی نقش تعیین‌کننده‌ای در کیفیت محصول و عمر مفید دستگاه دارد. در کنار این موارد، برنامه‌ی نگهداری منظم و سرویس دوره‌ای تضمین می‌کند که دستگاه با بالاترین بازدهی و کمترین توقف به کار خود ادامه دهد.

در نهایت، اکسترودر دو مارپیچ را می‌توان ابزاری دانست که با انعطاف‌پذیری بالا، نیاز صنایع مدرن را پاسخ می‌دهد و به تولیدکنندگان امکان می‌دهد محصولات پیچیده و باکیفیت را به‌صورت پایدار تولید کنند.

اشتراک گذاری