نوار نقاله بین راهی (کانوایر شاتل) چیست؟

چگونه می‌توان محصول خروجی از یک خط تولید اصلی را به صورت خودکار بین چند دستگاه بسته‌بندی، چند مخزن ذخیره یا چند خط فرآوری موازی توزیع کرد؟ این یکی از چالش‌های رایج در طراحی خطوط تولید مدرن است که بهره‌وری و استفاده بهینه از فضا را هدف قرار می‌دهد. پاسخ به این نیاز، راهکاری فراتر از یک نوار نقاله ساده است.

راه حل این چالش، استفاده از یک سیستم انتقال هوشمند و متحرک است که در صنعت ایران با نام «نوار نقاله بین راهی» شناخته می‌شود. نام فنی و جهانی این راهکار پیشرفته، «کانوایر شاتل» (Shuttle Conveyor) است؛ سیستمی که با حرکت رفت و برگشتی خود، وظیفه توزیع یا جمع‌آوری هوشمند محصول را بر عهده می‌گیرد.

از آنجا که این سیستم یک راهکار اتوماسیون پیشرفته محسوب می‌شود، ما در این مقاله تخصصی به شما نشان می‌دهیم که یک کانوایر شاتل دقیقاً چیست، از چه اجزایی تشکیل شده، چه تفاوت بنیادینی با نوار نقاله‌های ثابت دارد و چه کاربردهای کلیدی در صنایع مختلف ایفا می‌کند. با ما همراه باشید تا با این سیستم انتقال هوشمند بیشتر آشنا شوید.

نوار نقاله بین راهی یا کانوایر شاتل چیست؟

یک نوار نقاله بین راهی که نام فنی آن کانوایر شاتل است، یک سیستم انتقال خطی و هوشمند به شمار می‌رود. برخلاف نوار نقاله‌های ثابت که در یک مکان مشخص نصب شده و فقط محصول را به جلو حرکت می‌دهند، این سیستم از دو بخش اصلی تشکیل شده است: یک بخش نوار نقاله حمل‌کننده و یک استراکچر یا شاسی متحرک که همین بخش حمل‌کننده بر روی آن سوار است. این استراکچر بر روی یک مسیر ریلی حرکت رفت و برگشتی انجام می‌دهد.

وظیفه اصلی این سیستم، توزیع یا جمع‌آوری محصول در طول یک مسیر مشخص است. تصور کنید کل این سیستم متحرک می‌تواند به چپ و راست حرکت کند تا بتواند بار خود را دقیقاً در هر نقطه‌ای که برنامه‌ریزی شده، تخلیه کند. این قابلیت به کانوایر شاتل اجازه می‌دهد تا محصول را از یک خط تولید دریافت کرده و آن را به صورت هوشمند بین چندین خط موازی, چندین ایستگاه کاری یا چندین مخزن مختلف توزیع نماید. همچنین این فرآیند می‌تواند به صورت معکوس نیز انجام شود.

تفاوت اصلی کانوایر شاتل با نوار نقاله ثابت چیست؟

گرچه هر دو سیستم از یک سطح متحرک برای جابجایی محصول استفاده می‌کنند، اما مقایسه آن‌ها مانند مقایسه یک واگن قطار با کل سیستم ریلی و لوکوموتیو است. تفاوت‌های بنیادین آن‌ها در عملکرد، مکانیک و پیچیدگی خلاصه می‌شود. درک این تفاوت‌ها به شما کمک می‌کند تا بدانید چرا کانوایر شاتل یک راهکار کاملاً مجزا محسوب می‌شود.

۱. محور و دامنه حرکت

• نوار نقاله ثابت: این سیستم تنها در یک محور (طولی) کار می‌کند. وظیفه آن حرکت دادن محصول از نقطه A به نقطه B در یک مسیر مستقیم و بدون تغییر است. بدنه و شاسی آن کاملاً در جای خود ثابت است.
• کانوایر شاتل: این سیستم در دو محور عمل می‌کند. محور اول، حرکت طولی خودِ نوار حمل‌کننده است (مانند نوار نقاله ثابت). محور دوم و مهم‌تر، حرکت عرضی کل دستگاه بر روی ریل است. این قابلیت حرکت رفت و برگشتی، دامنه عملکرد آن را از یک خط ساده به یک محدوده گسترده افزایش می‌دهد.

۲. عملکرد و وظیفه اصلی

• نوار نقاله ثابت: وظیفه آن «حمل و انتقال» (Transport) است. این سیستم تنها یک مسیر لجستیکی را پوشش می‌دهد.
• کانوایر شاتل: وظیفه اصلی آن «توزیع و مسیریابی» (Distribution & Routing) است. این سیستم یک تصمیم‌گیرنده هوشمند در خط تولید است که می‌تواند محصول را از یک مبدأ دریافت کرده و به چندین مقصد مختلف هدایت کند یا برعکس.

۳. ساختار و پیچیدگی

• نوار نقاله ثابت: یک ماشین مکانیکی ساده است که از شاسی، موتور، غلتک‌ها و نوار تشکیل شده است.
• کانوایر شاتل: یک سیستم اتوماسیون پیچیده است. علاوه بر تمام اجزای یک نوار نقاله حمل‌کننده، این سیستم شامل استراکچر متحرک، ریل راهنما، یک موتور مجزا برای حرکت عرضی، سنسورهای تشخیص موقعیت (مانند انکودر یا سنسورهای مجاورتی) و یک سیستم کنترل مرکزی (PLC) برای برنامه‌ریزی و اجرای حرکات هوشمند است.

اجزای اصلی و مکانیزم کارکرد کانوایر شاتل

عملکرد هوشمند یک نوار نقاله بین راهی یا کانوایر شاتل، حاصل هماهنگی دقیق بین چندین جزء مکانیکی و الکتریکی است. این سیستم تنها یک نوار حمل‌کننده متحرک نیست، بلکه مجموعه‌ای از قطعات مهندسی‌شده است که با هم کار می‌کنند تا وظیفه توزیع و جابجایی دقیق را انجام دهند. شناخت این اجزا به درک بهتر نحوه عملکرد و قابلیت‌های یک نوار نقاله بین راهی کمک می‌کند. اجزای اصلی آن عبارتند از:

۱. نوار نقاله اصلی (بخش حمل‌کننده)

این بخش از سیستم، در واقع یک نوار نقاله حمل‌کننده کامل و مستقل است که وظیفه جابجایی طولی محصول را بر عهده دارد. این همان قسمتی است که مستقیماً با محصول در تماس است و آن را از یک سر شاسی متحرک به سر دیگر آن منتقل می‌کند. طراحی این بخش باید به گونه‌ای باشد که ضمن داشتن استحکام کافی، وزن سبکی داشته باشد تا بار اضافی به سیستم حرکتی استراکچر تحمیل نکند.

جنس و نوع تسمه به کار رفته در این بخش حمل‌کننده کاملاً به نوع محصول و کاربرد بستگی دارد:

• تسمه PVC یا PU: برای کاربردهای عمومی و انتقال بسته‌ها یا قطعات سبک.
• تسمه مدولار (Modular Belt): برای کاربردهایی که نیاز به شستشو دارند یا محصول دارای لبه‌های تیز است.
• تسمه زنجیری (Chain Belt): برای حمل بارهای سنگین‌تر.

یکی از ویژگی‌های کلیدی این بخش حمل‌کننده، قابلیت حرکت دوطرفه (Bi-directional) آن است. موتور این بخش می‌تواند تسمه را هم به سمت جلو و هم به سمت عقب به حرکت درآورد که این قابلیت به کانوایر شاتل اجازه می‌دهد تا هم برای توزیع (تخلیه) و هم برای جمع‌آوری (بارگیری) محصول مورد استفاده قرار گیرد.

۲. شاسی متحرک و سیستم ریل راهنما

این بخش، شاسی یا اسکلت اصلی نوار نقاله بین راهی است که بخش نوار نقاله حمل‌کننده بر روی آن نصب می‌شود. استراکچر متحرک وظیفه دارد کل سیستم را در یک مسیر خطی و دقیق به حرکت درآورد. این شاسی معمولاً از پروفیل‌های مستحکم فولادی یا آلومینیومی ساخته می‌شود تا بتواند وزن بخش حمل‌کننده و محصول روی آن را بدون لرزش و انحراف تحمل کند.

حرکت این استراکچر بر روی یک سیستم ریل راهنما انجام می‌شود. این ریل‌ها روی زمین یا بر روی یک سازه پشتیبان نصب می‌شوند و مسیر دقیق حرکت رفت و برگشتی کانوایر شاتل را تعیین می‌کنند. کیفیت و دقت نصب این ریل‌ها برای عملکرد صحیح و بدون لرزش دستگاه حیاتی است. چرخ‌های شاسی نیز به گونه‌ای طراحی می‌شوند که حرکت نرم و پایداری را روی ریل‌ها تضمین کنند. طول این مسیر ریلی، دامنه کاری و تعداد نقاطی که نوار نقاله بین راهی می‌تواند پوشش دهد را مشخص می‌کند.

۳. سیستم محرکه (موتور حرکت نوار و موتور حرکت استراکچر)

یک کانوایر شاتل برای انجام وظایف دو محوره خود، حداقل به دو سیستم محرکه مجزا نیاز دارد. این دو سیستم باید به صورت هماهنگ کار کنند تا عملکرد صحیح دستگاه تضمین شود.

• موتور حرکت نوار (Conveyor Drive): این موتور که معمولاً یک الکتروموتور گیربکس‌دار است، نیروی لازم برای به حرکت درآوردن تسمه بخش حمل‌کننده را تأمین می‌کند. همانطور که پیش‌تر اشاره شد، این موتور باید قابلیت چپ‌گرد و راست‌گرد را داشته باشد تا امکان بارگیری و تخلیه از هر دو سمت فراهم شود. سرعت این موتور اغلب توسط یک اینورتر (VFD) کنترل می‌شود تا با سرعت خط تولید اصلی هماهنگ باشد.
• موتور حرکت شاسی (Shuttle Drive): این موتور وظیفه به حرکت درآوردن کل سیستم بر روی ریل راهنما را بر عهده دارد. نیروی این موتور باید به اندازه‌ای باشد که بتواند وزن کل شاسی، بخش حمل‌کننده و محصول روی آن را به نرمی و با شتاب کنترل‌شده به حرکت درآورد. روش‌های مختلفی برای انتقال قدرت این موتور به چرخ‌ها وجود دارد، مانند استفاده از زنجیر، تسمه تایمینگ یا اتصال مستقیم به چرخ‌ها. سرعت و موقعیت دقیق استراکچر نیز توسط این موتور و سیستم کنترل آن مدیریت می‌شود.

۴. سیستم کنترل هوشمند (PLC و سنسورها)

این بخش، سیستم عصبی و مرکز فرماندهی نوار نقاله بین راهی است. بدون یک سیستم کنترل دقیق، کانوایر شاتل تنها یک استراکچر متحرک ساده خواهد بود. این سیستم وظیفه دارد تا تمام حرکات دستگاه را با دقت میلی‌متری مدیریت کرده و عملکرد آن را با سایر بخش‌های خط تولید هماهنگ کند.

• کنترلر منطقی برنامه‌پذیر (PLC): مغز متفکر سیستم، یک PLC (Programmable Logic Controller) است. این کامپیوتر صنعتی مقاوم، تمام منطق حرکتی را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کند. دستوراتی مانند اینکه استراکچر متحرک به کدام نقطه از ریل برود، با چه سرعتی حرکت کند، چه زمانی توقف کند و در آن نقطه، نوار نقاله حمل‌کننده روشن، خاموش یا معکوس شود، همگی توسط PLC صادر می‌شوند.
• سنسورها: PLC برای درک موقعیت و محیط اطراف خود به سنسورها به عنوان چشم و گوش خود نیاز دارد.
  • سنسورهای موقعیت‌یاب: این سنسورها به PLC اطلاع می‌دهند که استراکچر متحرک دقیقاً در کجای مسیر ریلی قرار دارد. برای این کار معمولاً از انکودرها (Encoders) که دقت بسیار بالایی دارند، یا از سنسورهای مجاورتی (Proximity Sensors) که در هر ایستگاه توقف نصب می‌شوند، استفاده می‌گردد.
  • سنسورهای ایمنی: برای جلوگیری از برخورد استراکچر متحرک با افراد یا موانع، از سنسورهای تشخیص مانع در دو سر آن استفاده می‌شود. همچنین کلیدهای توقف اضطراری در نقاط مختلف، بخشی از این سیستم ایمنی هستند.

کاربردهای کلیدی نوار نقاله رفت و برگشتی در صنایع

قابلیت‌های منحصربه‌فرد یک کانوایر شاتل، آن را به یک راهکار ایده‌آل برای حل چالش‌های لجستیکی پیچیده در کارخانه‌ها و انبارها تبدیل کرده است. ارزش واقعی این سیستم زمانی مشخص می‌شود که یک نوار نقاله ثابت به دلیل عدم انعطاف‌پذیری، پاسخگوی نیاز فرآیند نباشد. در ادامه به برخی از رایج‌ترین و موثرترین کاربردهای این سیستم اتوماسیون می‌پردازیم.

۱. توزیع محصول به چند خط بسته‌بندی یا فرآوری

این یکی از اصلی‌ترین و رایج‌ترین کاربردهای کانوایر شاتل است. تصور کنید یک خط تولید اصلی (مانند خط تولید یک محصول غذایی یا خروجی یک دستگاه تزریق پلاستیک) با سرعت بالا در حال تولید محصول است. در ادامه، ممکن است چندین خط بسته‌بندی یا ایستگاه کاری با سرعت پایین‌تر به صورت موازی قرار داشته باشند.

در چنین سناریویی، نوار نقاله بین راهی در انتهای خط تولید اصلی قرار می‌گیرد. این سیستم به صورت هوشمند و برنامه‌ریزی شده، محصول را از خط اصلی دریافت کرده و به ترتیب به ورودی هر یک از خطوط بسته‌بندی منتقل می‌کند. به عنوان مثال، ابتدا به سمت خط شماره یک حرکت کرده و آن را تغذیه می‌کند، سپس به سمت خط شماره دو رفته و این کار را تکرار می‌کند. این فرآیند توزیع یکنواخت و خودکار، از ایجاد گلوگاه در خط تولید جلوگیری کرده و نیاز به چندین نوار نقاله ثابت مجزا با مکانیزم‌های پیچیده تقسیم‌کننده را از بین می‌برد.

۲. تغذیه چند مخزن یا سیلو از یک منبع واحد

این کاربرد در صنایعی که با مواد فله (Bulk Material) سروکار دارند، مانند صنایع پلاستیک، بازیافت، مواد غذایی و شیمیایی، بسیار رایج است. در این فرآیند، یک منبع ورودی (مانند خروجی یک دستگاه آسیاب، میکسر یا خط تولید گرانول) باید چندین مخزن، هاپر یا سیلوی ذخیره‌سازی را که در یک ردیف قرار گرفته‌اند، پر کند.

کانوایر شاتل در بالای این مخازن نصب می‌شود و مانند یک توزیع‌کننده هوشمند عمل می‌کند. این سیستم می‌تواند به صورت خودکار بر روی هر مخزن قرار گرفته و آن را تا سطح مشخصی پر کند. پس از پر شدن یا بر اساس یک زمانبندی مشخص، نوار نقاله بین راهی به سمت مخزن خالی بعدی حرکت کرده و فرآیند را ادامه می‌دهد. این سیستم می‌تواند با سنسورهای تشخیص سطح در مخازن یکپارچه شود تا فرآیند کاملاً اتوماتیک و بدون نیاز به نظارت اپراتور انجام پذیرد. این روش بسیار کارآمدتر از استفاده از چندین خروجی و دریچه‌های تقسیم‌کننده است.

۳. ایجاد بافر (Buffer) و مرتب‌سازی محصولات بین دو فرآیند

در بسیاری از خطوط تولید، سرعت دستگاه‌های مختلف کاملاً با یکدیگر هماهنگ نیست. ممکن است یک دستگاه در بالادست به صورت پیوسته محصول تولید کند، در حالی که دستگاه پایین‌دست به صورت متناوب یا با سرعت کمتری کار کند. در این شرایط، نیاز به یک فضای ذخیره‌سازی موقت یا “بافر” برای جلوگیری از توقف کل خط تولید احساس می‌شود.

کانوایر شاتل می‌تواند به عنوان یک سیستم بافر دینامیک عمل کند. این دستگاه محصول را از خط اول دریافت کرده و با حرکت رفت و برگشتی خود، محصول را به صورت منظم در طول خود انباشته می‌کند. پس از آماده شدن خط دوم، نوار نقاله بین راهی محصولات ذخیره‌شده را به صورت کنترل‌شده به آن تغذیه می‌کند. این کار باعث افزایش چشمگیر بهره‌وری کل خط می‌شود.

علاوه بر این، می‌توان از کانوایر شاتل به عنوان یک سیستم مرتب‌سازی (Sorter) ساده نیز استفاده کرد. برای مثال، اگر یک سنسور یا دوربین، محصولات مختلف (مثلاً محصول A و محصول B) را در ورودی تشخیص دهد، می‌توان سیستم را طوری برنامه‌ریزی کرد که محصول A را در نقطه اول و محصول B را در نقطه دوم تخلیه کند.

نکات مهم در طراحی و خرید کانوایر شاتل

یک کانوایر شاتل یا نوار نقاله بین راهی، معمولاً یک محصول آماده و از پیش ساخته شده نیست، بلکه یک سیستم سفارشی است که دقیقاً مطابق با نیازهای یک خط تولید خاص طراحی و ساخته می‌شود. به همین دلیل، موفقیت این پروژه به تعریف دقیق پارامترها و نیازها در همان ابتدای کار بستگی دارد. در ادامه، به کلیدی‌ترین نکاتی که باید قبل از سفارش یا خرید این سیستم در نظر داشته باشید، می‌پردازنیم.

۱. تعیین دقیق تعداد و موقعیت نقاط بارگیری و تخلیه

این مورد، اساسی‌ترین پارامتر در طراحی یک نوار نقاله بین راهی است. شما باید قبل از هر چیز، یک نقشه دقیق از چیدمان خط تولید خود تهیه کرده و به این سوالات پاسخ دهید:

• نقطه شروع (مبدأ) کجاست؟ آیا محصول از یک نقطه ثابت دریافت می‌شود یا ممکن است از چند نقطه مختلف بارگیری شود؟
• نقاط پایانی (مقاصد) کجا هستند؟ دقیقاً چند نقطه تخلیه مورد نیاز است؟ فاصله بین این نقاط چقدر است؟
• آیا نقاط ثابت هستند؟ آیا این نقاط برای همیشه در یک مکان ثابت قرار دارند یا ممکن است در آینده نیاز به جابجایی یا افزودن نقاط جدید داشته باشید؟

پاسخ به این سوالات، طول کل مسیر ریلی، تعداد توقفگاه‌های مورد نیاز و پیچیدگی برنامه نویسی سیستم کنترل (PLC) را مشخص می‌کند. یک طراحی خوب باید نه تنها نیازهای فعلی، بلکه تا حد امکان توسعه‌های آینده خط تولید را نیز در نظر بگیرد.

ظرفیت و سرعت مورد نیاز (سرعت نوار و سرعت استراکچر)

این دو پارامتر به صورت مستقیم بر راندمان و بهره‌وری کل خط تولید شما تأثیر می‌گذارند و باید با دقت بالایی محاسبه شوند. ظرفیت کل سیستم (که معمولاً با واحد تن در ساعت یا تعداد قطعه در دقیقه سنجیده می‌شود) به هماهنگی بین سرعت حرکت نوار حمل‌کننده و سرعت حرکت استراکچر متحرک بستگی دارد.

• سرعت نوار حمل‌کننده: این سرعت باید با سرعت خط تولید بالادستی که محصول را به نوار نقاله بین راهی تغذیه می‌کند، کاملاً هماهنگ باشد. اگر سرعت آن کمتر باشد، باعث تجمع و سرریز محصول می‌شود و اگر بیش از حد زیاد باشد، ممکن است باعث ایجاد فاصله زیاد بین قطعات و کاهش ظرفیت شود.
• سرعت حرکت استراکچر (سرعت رفت و برگشت): این سرعت تعیین‌کننده زمان لازم برای جابجایی بین نقاط تخلیه است. این پارامتر باید به اندازه‌ای بالا باشد که دستگاه بتواند قبل از انباشت بیش از حد محصول روی نوار حمل‌کننده، خود را به نقطه تخلیه بعدی برساند. در عین حال، شتاب و ترمز حرکت استراکچر باید به گونه‌ای کنترل شود که باعث لرزش و افتادن محصول از روی نوار نشود. این سرعت‌ها و شتاب‌ها از طریق سیستم کنترل (PLC) به دقت قابل برنامه‌ریزی هستند.

۳. نوع سیستم کنترل و سطح اتوماسیون مورد نیاز

پیچیدگی و هوشمندی کانوایر شاتل شما به طور مستقیم به سیستم کنترل آن بستگی دارد. شما باید سطح اتوماسیونی که برای فرآیند خود نیاز دارید را مشخص کنید. گزینه‌ها می‌توانند از یک سیستم ساده تا یک راهکار کاملاً هوشمند متغیر باشند:

• کنترل دستی یا نیمه‌خودکار: در ساده‌ترین حالت، یک اپراتور می‌تواند با استفاده از یک پنل کنترلی (HMI) یا دکمه‌های فشاری، نوار نقاله بین راهی را به صورت دستی به نقطه مورد نظر هدایت کند. این روش برای کاربردهایی که نیاز به تغییر مکرر ندارند یا سرعت فرآیند پایین است، مناسب می‌باشد.
• کنترل تمام خودکار (Full Automation): در این حالت، سیستم به صورت کاملاً خودکار و بر اساس یک برنامه از پیش تعیین‌شده در PLC کار می‌کند. این برنامه می‌تواند بر اساس یک الگوریتم ثابت (مثلاً پر کردن مخازن به ترتیب ۱، ۲، ۳) یا بر اساس ورودی‌های دینامیک از سنسورها (مثلاً حرکت به سمت اولین مخزن خالی که توسط سنسور سطح تشخیص داده شده) عمل کند. این سطح از اتوماسیون برای خطوط تولید با سرعت بالا و فرآیندهای بدون اپراتور، ضروری است.

انتخاب سطح اتوماسیون مناسب، تأثیر مستقیمی بر هزینه نهایی پروژه و همچنین بازدهی و کارایی آن در بلندمدت خواهد داشت.

۴. کیفیت ساخت و ایمنی

از آنجایی که کانوایر شاتل یک سیستم متحرک و پویا است، کیفیت ساخت و ویژگی‌های ایمنی آن از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.

• کیفیت ساخت: یک استراکچر متحرک که به صورت مستحکم و دقیق ساخته نشده باشد، در حین حرکت دچار لرزش و انحراف می‌شود که این امر هم باعث استهلاک سریع قطعات و هم کاهش دقت در موقعیت‌یابی می‌گردد. به کیفیت جوشکاری، استحکام پروفیل‌های به کار رفته و همچنین برند قطعات کلیدی مانند چرخ‌ها، یاتاقان‌ها و موتورها توجه ویژه‌ای داشته باشید. استفاده از قطعات باکیفیت، عمر مفید دستگاه و قابلیت اطمینان آن را به شدت افزایش می‌دهد.
• ویژگی‌های ایمنی: حرکت یک استراکچر سنگین در محیط کارخانه می‌تواند خطرآفرین باشد. یک نوار نقاله بین راهی استاندارد باید مجهز به سیستم‌های ایمنی پیشرفته باشد:
  • سنسورهای تشخیص مانع: نصب سنسور در دو سر استراکچر متحرک برای تشخیص افراد یا موانع در مسیر حرکت ضروری است.
  • کلیدهای توقف اضطراری: باید در نقاط مختلف و قابل دسترس در طول مسیر ریلی نصب شوند.
  • آلارم‌های صوتی و نوری: فعال شدن آژیر یا چراغ گردان در هنگام حرکت دستگاه، به آگاه‌سازی پرسنل حاضر در محیط کمک شایانی می‌کند.

به عنوان طراح و سازنده، ما در مجموعه امید عمران سهند، ایمنی را یک اولویت اصلی در طراحی سیستم‌های نوار نقاله بین راهی می‌دانیم و سیستم‌های کنترلی را به گونه‌ای مهندسی می‌کنیم که تمام ویژگی‌های ایمنی به صورت یکپارچه عمل کرده و بالاترین سطح حفاظت را برای اپراتورها و تجهیزات فراهم آورند.

سوالات متداول (FAQ)

به دلیل ماهیت تخصصی و سفارشی سیستم نوار نقاله بین راهی، همواره سوالات فنی مشخصی برای مدیران و مهندسان خطوط تولید مطرح می‌شود. در این بخش، به برخی از پرتکرارترین این سوالات پاسخ می‌دهیم.